Verton
Stolica Relavionu, zbudowana przez ludzi na ruinach starożytnego, elfiego miasta. Otoczona wysokimi murami, za które można się dostać przez dwie strzeżone bramy: Wschodnią i Południową. Bramy Północna i Zachodnia znajdują się w zniszczonej części miasta, a gruzy murów uniemożliwiają przejście.
Przez środek stolicy przebiega kolejny mur, odgradzający zrównaną z ziemią część miasta od tej ocalałej, wciąż zamieszkałej przez przedstawicieli różnych ras, a przede wszystkim ludzi. W mieście wciąż znajduje się wiele manufaktur i fabryk, z powodu których wielu zdecydowało się nie opuszczać stolicy. Te ściągają także nowych mieszkańców, przede wszystkim uciekających przed perspektywą głodu rolników, gdy jałowa ziemia przestała przynosić plony, a wielu przedsiębiorców zatrzymała perspektywa taniej siły roboczej. Złodziejskim gildiom i domom publicznym nigdy nie wiodło się tak dobrze, jak właśnie teraz, gdy na świecie zapanował chaos, a przerażeni przyszłością ludzie szukają zapomnienia w ramionach prostytutek. Choć wznosząca się we wschodniej części miasta cytadela straszy swoim cieniem, zamknięta w niej Rada Dwunastu walczy między sobą o władzę, jedynie pozornie dbając o porządek w mieście, czego dowodem jest skorumpowana Straż, budząca w obywatelach bardziej strach niż zaufanie. Batem i płomieniem swoje porządki zaprowadzają Strażnicy Światłości, dopatrujący się w katastrofie gniewu Światłości, jeszcze agresywniej tępiąc przedstawicieli dawnych wyznań, a często nawet ras. Ich świątynia znajduje się nieopodal Muru w północnej części miasta, gdzie odnaleźć można pilnie strzeżoną bibliotekę, a także skryte w lochach cenne artefakty.
Zaciętość Strażników Światłości nie jest jednak w stanie stłumić rozkwitu dawnych wyznań. W najbardziej mrocznych zakamarkach miasta powstają kapliczki Zapomnianych Bóstw, a sklepiki oferujące klątwy, amulety i innych rodzajów magiczne przedmioty pojawiają się w wielu miejscach w stolicy.
Przez środek stolicy przebiega kolejny mur, odgradzający zrównaną z ziemią część miasta od tej ocalałej, wciąż zamieszkałej przez przedstawicieli różnych ras, a przede wszystkim ludzi. W mieście wciąż znajduje się wiele manufaktur i fabryk, z powodu których wielu zdecydowało się nie opuszczać stolicy. Te ściągają także nowych mieszkańców, przede wszystkim uciekających przed perspektywą głodu rolników, gdy jałowa ziemia przestała przynosić plony, a wielu przedsiębiorców zatrzymała perspektywa taniej siły roboczej. Złodziejskim gildiom i domom publicznym nigdy nie wiodło się tak dobrze, jak właśnie teraz, gdy na świecie zapanował chaos, a przerażeni przyszłością ludzie szukają zapomnienia w ramionach prostytutek. Choć wznosząca się we wschodniej części miasta cytadela straszy swoim cieniem, zamknięta w niej Rada Dwunastu walczy między sobą o władzę, jedynie pozornie dbając o porządek w mieście, czego dowodem jest skorumpowana Straż, budząca w obywatelach bardziej strach niż zaufanie. Batem i płomieniem swoje porządki zaprowadzają Strażnicy Światłości, dopatrujący się w katastrofie gniewu Światłości, jeszcze agresywniej tępiąc przedstawicieli dawnych wyznań, a często nawet ras. Ich świątynia znajduje się nieopodal Muru w północnej części miasta, gdzie odnaleźć można pilnie strzeżoną bibliotekę, a także skryte w lochach cenne artefakty.
Zaciętość Strażników Światłości nie jest jednak w stanie stłumić rozkwitu dawnych wyznań. W najbardziej mrocznych zakamarkach miasta powstają kapliczki Zapomnianych Bóstw, a sklepiki oferujące klątwy, amulety i innych rodzajów magiczne przedmioty pojawiają się w wielu miejscach w stolicy.
VERTON | GŁÓWNY TRAKT | RYNEK | SLUMSY | RUINY |
Biały Port
Dawniej wolne, choć niewielkie miasto, obecnie pod panowaniem Rady Dwunastu, leżące na południe od stolicy i od lat stanowiące jego część. To właśnie tutaj schronienie znalazło większość możnych ze stolicy. Choć po dawnej chwale i opiewanej w świecie urodzie tego miejsca zostało niewiele, to jednak bez wątpienia jest jednym z czystszych i najlepiej zaopatrzonych w Relavionie.
Obecnie do portu zawija niewiele statków, a wiele magazynów świeci pustkami (o ile nie zostały przejęte przez szajki i gangi). Odkąd większość straży i wojsk zostało przeniesionych na wschód, Biały Port stał się jednym z ulubionych miejsc piratów, którzy w zachodniej, znacznie uboższej części miasta prowadzą swoje nielegalne interesy. Wiele sklepów z luksusowymi dobrami zostało zamkniętych, jednak ci, którzy wciąż dysponują pokaźnym majątkiem, nadal mogą znaleźć tutaj coś dla siebie.
Obecnie do portu zawija niewiele statków, a wiele magazynów świeci pustkami (o ile nie zostały przejęte przez szajki i gangi). Odkąd większość straży i wojsk zostało przeniesionych na wschód, Biały Port stał się jednym z ulubionych miejsc piratów, którzy w zachodniej, znacznie uboższej części miasta prowadzą swoje nielegalne interesy. Wiele sklepów z luksusowymi dobrami zostało zamkniętych, jednak ci, którzy wciąż dysponują pokaźnym majątkiem, nadal mogą znaleźć tutaj coś dla siebie.
BIAŁY PORT | DZIELNICA HANDLOWA | PORT | PIRACKIE SLUMSY |
Góry Sumuinen
Pasmo górskie rozciągające się na północy Relavionu od wschodu po zachód. Najwyższy szczyt Skarptönn wiecznie otoczony jest gęstym kłębem chmur. Nie zdobył go jeszcze żaden śmiertelnik, a według legend jest to miejsce pochówku Iwaldiego, stworzyciela krasnoludów.
Przed wiekami potężne góry były królestwem krasnoludów. Obecnie wiele drążonych w skale miast, korytarzy i skarbców pogrążyło się w ciemności i zapomnieniu, opanowanymi będąc przez gnomy czy olbrzymie pająki. Ostatnie miasto krasnoludów, Steinvirk, znajduje się na wschodzie, nieopodal Przełęczy Kości. Przełęcz o wysokich, kamiennych ścianach, krętą drogą przecina pasmo górskie. Według opowieści, to właśnie tą drogą ludzie dostali się do Relavionu.
Przed wiekami potężne góry były królestwem krasnoludów. Obecnie wiele drążonych w skale miast, korytarzy i skarbców pogrążyło się w ciemności i zapomnieniu, opanowanymi będąc przez gnomy czy olbrzymie pająki. Ostatnie miasto krasnoludów, Steinvirk, znajduje się na wschodzie, nieopodal Przełęczy Kości. Przełęcz o wysokich, kamiennych ścianach, krętą drogą przecina pasmo górskie. Według opowieści, to właśnie tą drogą ludzie dostali się do Relavionu.
GÓRY SUMUINEN | PRZEŁĘCZ KOŚCI | ZAPOMNIANE MIASTO | STEINVIRK |
Tevar
Równinna, stepowa kraina leżąca na wschód od Relavionu, dawniej zamieszkana głównie przez centaury, których kości wciąż bieleją wśród wysokich traw. Obecnie Tevar zdominowany jest przez ludzi znanych ze swoich zdolności bojowych i wrogiego podejścia do obcych, a także ostatnich orczych plemion, wciąż stawiającym opór ludziom. Tevarczycy charakteryzują się ciemną karnacją, złocistymi lub czarnymi oczami i czarnymi włosami.
Nad krętymi rzekami przecinającymi stepy wznoszą się niewielkie miasta zbudowane przede wszystkim z piaskowca oraz wioski, których mieszkańcy trudnią się przede wszystkim pasterstwem. Część Tevarczyków prowadzi koczowniczy tryb życia, wędrując po stepach. Żywe kolory ich namiotów określają przynależność do konkretnego klanu.
Nad krętymi rzekami przecinającymi stepy wznoszą się niewielkie miasta zbudowane przede wszystkim z piaskowca oraz wioski, których mieszkańcy trudnią się przede wszystkim pasterstwem. Część Tevarczyków prowadzi koczowniczy tryb życia, wędrując po stepach. Żywe kolory ich namiotów określają przynależność do konkretnego klanu.
TEVAR | ZIEMIE ORKÓW | DZIKIE STEPY | GRZĄSKIE PIASKI |
Enklawa Druidów
Głęboko w położonych na północny-zachód od Verton lasach znajduje się ostatnia twierdza dawnej wiary. Wysokie, stare dęby tworzą magiczny mur strzegący wioski druidów przed ludźmi, którzy nie mają wstępu do tego miejsca, a każdy, kto próbuje wbrew zakazom dostać się do środka, ginie bez ostrzeżenia. Za bezpiecznym murem dębów praktykowana jest wiara w Zapomnianych Bogów związanych z naturą.
W podziemiach wioski znajduje się biblioteka, w której zgromadzona jest historia Relavionu sprzed nadejścia ludzi i wiedza ocalona przed Płomieniem Światłości. Szczególną ochroną i czcią otoczony jest wodospad Larmes. Według legend każdy, kto napije się ze strumienia świętego wodospadu, może dostrzec swoją przyszłość, a podczas jednej nocy w roku woda ta ma zdolność leczenia wszelkich, nawet śmiertelnych chorób i ran.
W podziemiach wioski znajduje się biblioteka, w której zgromadzona jest historia Relavionu sprzed nadejścia ludzi i wiedza ocalona przed Płomieniem Światłości. Szczególną ochroną i czcią otoczony jest wodospad Larmes. Według legend każdy, kto napije się ze strumienia świętego wodospadu, może dostrzec swoją przyszłość, a podczas jednej nocy w roku woda ta ma zdolność leczenia wszelkich, nawet śmiertelnych chorób i ran.
ENKLAWA DRUIDÓW | BIBLIOTEKA | WODOSPAD LARMES | PUSZCZA |
Krwawe Bagna
Rozciągające się między Verton a górami tereny, na których rozegrała się wielka bitwa między rodzimymi mieszkańcami Relavionu a ludźmi. Zwodnicze mokradła są grobem dla wielu poległych wojowników, a zwodnicze ścieżki sprawiły, że wielu nieostrożnych podróżnych podzieliło ich los. Jedynie doświadczeni przewodnicy są w stanie bezpiecznie przeprowadzić przez bagna, choć nawet oni nie znają wszystkich ich sekretów. Mieszkający na obrzeżach kopacze torfu mówią, że o zmierzchu wciąż słychać przerażające odgłosy minionej bitwy, a nocą można spotkać potępione dusze rycerzy.
KRWAWE BAGNA | TORFOWISKA | CMENTARZYSKO | LEŚNE MOCZARY |
Kamieniołom Öskra
Położone w północnym, najbardziej mroźnym rejonie gór więzienie przeznaczone dla najgorszych przestępców Relavionu (lub takich, którzy za bardzo narazili się władzy). Do kamieniołomu wiedzie jedna, wąska droga prowadząca przez całkowite pustkowie. Na wykutych w skale murach znajdują się wysokie wieże, z których strażnicy są w stanie dostrzec nawet najmniejszy ruch – jeden z powodów, dla których ucieczka staje bardzo trudna, niemal niemożliwa. Droga kończy się przy głębokiej, najeżonej ostrymi skałami rozpadlinie, którą można przekroczyć jedynie zwodzonym mostem prowadzącym do ciężkiej, żelaznej bramy, za którą znajduje się więzienie.
Większość więźniów pracuje przy pozyskiwaniu twardego kamienia z wnętrza góry. Ziąb, ciężka praca i niewielkie racje żywnościowe sprawiają, że nawet najbardziej hardzi więźniowie myśli o ucieczce pozostawiają w sferze marzeń. Wyjący w załomach skalnych wiatr przywodzi na myśl rozpaczliwy, pełny bólu krzyk, który towarzyszy więźniom i strażnikom niemal każdego dnia. Stąd też wywodzi się nazwa kamieniołomu.
Większość więźniów pracuje przy pozyskiwaniu twardego kamienia z wnętrza góry. Ziąb, ciężka praca i niewielkie racje żywnościowe sprawiają, że nawet najbardziej hardzi więźniowie myśli o ucieczce pozostawiają w sferze marzeń. Wyjący w załomach skalnych wiatr przywodzi na myśl rozpaczliwy, pełny bólu krzyk, który towarzyszy więźniom i strażnikom niemal każdego dnia. Stąd też wywodzi się nazwa kamieniołomu.
Kamieniołom Öskra | WIĘZIENIE | BRAMA | PUSTKOWIA |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz