Verton

    Stolica Relavionu, zbudowana przez ludzi na ruinach starożytnego, elfiego miasta. Otoczona wysokimi murami, za które można się dostać przez dwie strzeżone bramy: Wschodnią i Południową. Bramy Północna i Zachodnia znajdują się w zniszczonej części miasta, a gruzy murów uniemożliwiają przejście.

    Przez środek stolicy przebiega kolejny mur, odgradzający zrównaną z ziemią część miasta od tej ocalałej, wciąż zamieszkałej przez przedstawicieli różnych ras, a przede wszystkim ludzi. W mieście wciąż znajduje się wiele manufaktur i fabryk, z powodu których wielu zdecydowało się nie opuszczać stolicy. Te ściągają także nowych mieszkańców, przede wszystkim uciekających przed perspektywą głodu rolników, gdy jałowa ziemia przestała przynosić plony, a wielu przedsiębiorców zatrzymała perspektywa taniej siły roboczej. Złodziejskim gildiom i domom publicznym nigdy nie wiodło się tak dobrze, jak właśnie teraz, gdy na świecie zapanował chaos, a przerażeni przyszłością ludzie szukają zapomnienia w ramionach prostytutek. Choć wznosząca się we wschodniej części miasta cytadela straszy swoim cieniem, zamknięta w niej Rada Dwunastu walczy między sobą o władzę, jedynie pozornie dbając o porządek w mieście, czego dowodem jest skorumpowana Straż, budząca w obywatelach bardziej strach niż zaufanie. Batem i płomieniem swoje porządki zaprowadzają Strażnicy Światłości, dopatrujący się w katastrofie gniewu Światłości, jeszcze agresywniej tępiąc przedstawicieli dawnych wyznań, a często nawet ras. Ich świątynia znajduje się nieopodal Muru w północnej części miasta, gdzie odnaleźć można pilnie strzeżoną bibliotekę, a także skryte w lochach cenne artefakty.

    Zaciętość Strażników Światłości nie jest jednak w stanie stłumić rozkwitu dawnych wyznań. W najbardziej mrocznych zakamarkach miasta powstają kapliczki Zapomnianych Bóstw, a sklepiki oferujące klątwy, amulety i innych rodzajów magiczne przedmioty pojawiają się w wielu miejscach w stolicy.

VERTON

GŁÓWNY TRAKT

RYNEK

SLUMSY

RUINY

Biały Port

    Dawniej wolne, choć niewielkie miasto, obecnie pod panowaniem Rady Dwunastu, leżące na południe od stolicy i od lat stanowiące jego część. To właśnie tutaj schronienie znalazło większość możnych ze stolicy. Choć po dawnej chwale i opiewanej w świecie urodzie tego miejsca zostało niewiele, to jednak bez wątpienia jest jednym z czystszych i najlepiej zaopatrzonych w Relavionie.

    Obecnie do portu zawija niewiele statków, a wiele magazynów świeci pustkami (o ile nie zostały przejęte przez szajki i gangi). Odkąd większość straży i wojsk zostało przeniesionych na wschód, Biały Port stał się jednym z ulubionych miejsc piratów, którzy w zachodniej, znacznie uboższej części miasta prowadzą swoje nielegalne interesy. Wiele sklepów z luksusowymi dobrami zostało zamkniętych, jednak ci, którzy wciąż dysponują pokaźnym majątkiem, nadal mogą znaleźć tutaj coś dla siebie.

BIAŁY PORT

DZIELNICA HANDLOWA

PORT

PIRACKIE SLUMSY

Góry Sumuinen

    Pasmo górskie rozciągające się na północy Relavionu od wschodu po zachód. Najwyższy szczyt Skarptönn wiecznie otoczony jest gęstym kłębem chmur. Nie zdobył go jeszcze żaden śmiertelnik, a według legend jest to miejsce pochówku Iwaldiego, stworzyciela krasnoludów.

    Przed wiekami potężne góry były królestwem krasnoludów. Obecnie wiele drążonych w skale miast, korytarzy i skarbców pogrążyło się w ciemności i zapomnieniu, opanowanymi będąc przez gnomy czy olbrzymie pająki. Ostatnie miasto krasnoludów, Steinvirk, znajduje się na wschodzie, nieopodal Przełęczy Kości. Przełęcz o wysokich, kamiennych ścianach, krętą drogą przecina pasmo górskie. Według opowieści, to właśnie tą drogą ludzie dostali się do Relavionu.

GÓRY SUMUINEN

PRZEŁĘCZ KOŚCI

ZAPOMNIANE MIASTO

STEINVIRK

Tevar

    Równinna, stepowa kraina leżąca na wschód od Relavionu, dawniej zamieszkana głównie przez centaury, których kości wciąż bieleją wśród wysokich traw. Obecnie Tevar zdominowany jest przez ludzi znanych ze swoich zdolności bojowych i wrogiego podejścia do obcych, a także ostatnich orczych plemion, wciąż stawiającym opór ludziom. Tevarczycy charakteryzują się ciemną karnacją, złocistymi lub czarnymi oczami i czarnymi włosami.

    Nad krętymi rzekami przecinającymi stepy wznoszą się niewielkie miasta zbudowane przede wszystkim z piaskowca oraz wioski, których mieszkańcy trudnią się przede wszystkim pasterstwem. Część Tevarczyków prowadzi koczowniczy tryb życia, wędrując po stepach. Żywe kolory ich namiotów określają przynależność do konkretnego klanu.

TEVAR

ZIEMIE ORKÓW

DZIKIE STEPY

GRZĄSKIE PIASKI

Enklawa Druidów

    Głęboko w położonych na północny-zachód od Verton lasach znajduje się ostatnia twierdza dawnej wiary. Wysokie, stare dęby tworzą magiczny mur strzegący wioski druidów przed ludźmi, którzy nie mają wstępu do tego miejsca, a każdy, kto próbuje wbrew zakazom dostać się do środka, ginie bez ostrzeżenia. Za bezpiecznym murem dębów praktykowana jest wiara w Zapomnianych Bogów związanych z naturą.

    W podziemiach wioski znajduje się biblioteka, w której zgromadzona jest historia Relavionu sprzed nadejścia ludzi i wiedza ocalona przed Płomieniem Światłości. Szczególną ochroną i czcią otoczony jest wodospad Larmes. Według legend każdy, kto napije się ze strumienia świętego wodospadu, może dostrzec swoją przyszłość, a podczas jednej nocy w roku woda ta ma zdolność leczenia wszelkich, nawet śmiertelnych chorób i ran.

ENKLAWA DRUIDÓW

BIBLIOTEKA

WODOSPAD LARMES

PUSZCZA

Krwawe Bagna

    Rozciągające się między Verton a górami tereny, na których rozegrała się wielka bitwa między rodzimymi mieszkańcami Relavionu a ludźmi. Zwodnicze mokradła są grobem dla wielu poległych wojowników, a zwodnicze ścieżki sprawiły, że wielu nieostrożnych podróżnych podzieliło ich los. Jedynie doświadczeni przewodnicy są w stanie bezpiecznie przeprowadzić przez bagna, choć nawet oni nie znają wszystkich ich sekretów. Mieszkający na obrzeżach kopacze torfu mówią, że o zmierzchu wciąż słychać przerażające odgłosy minionej bitwy, a nocą można spotkać potępione dusze rycerzy.

KRWAWE BAGNA

TORFOWISKA

CMENTARZYSKO

LEŚNE MOCZARY

Kamieniołom Öskra

    Położone w północnym, najbardziej mroźnym rejonie gór więzienie przeznaczone dla najgorszych przestępców Relavionu (lub takich, którzy za bardzo narazili się władzy). Do kamieniołomu wiedzie jedna, wąska droga prowadząca przez całkowite pustkowie. Na wykutych w skale murach znajdują się wysokie wieże, z których strażnicy są w stanie dostrzec nawet najmniejszy ruch – jeden z powodów, dla których ucieczka staje bardzo trudna, niemal niemożliwa. Droga kończy się przy głębokiej, najeżonej ostrymi skałami rozpadlinie, którą można przekroczyć jedynie zwodzonym mostem prowadzącym do ciężkiej, żelaznej bramy, za którą znajduje się więzienie.

    Większość więźniów pracuje przy pozyskiwaniu twardego kamienia z wnętrza góry. Ziąb, ciężka praca i niewielkie racje żywnościowe sprawiają, że nawet najbardziej hardzi więźniowie myśli o ucieczce pozostawiają w sferze marzeń. Wyjący w załomach skalnych wiatr przywodzi na myśl rozpaczliwy, pełny bólu krzyk, który towarzyszy więźniom i strażnikom niemal każdego dnia. Stąd też wywodzi się nazwa kamieniołomu.

Kamieniołom Öskra

WIĘZIENIE

BRAMA

PUSTKOWIA

Religia

Światłość

Według wierzeń ludzi, wszechpotężny byt, który tchnął życie i świadomość w każdą rozumną istotę. Jako byt doskonały nie ma ludzkiej formy, a przedstawiany jest jako biały płomień przemawiający wprost do umysłów swoich wyznawców. Wyzwoliciel ludzi z Mroku i zagorzały przeciwnik Zapomnianych Bogów, będących dla wyznawców Światłości uosobieniem Chaosu i ciemności.

Zapomniani Bogowie

Pierwsi mieszkańcy Relavionu, którzy nadali kształt temu światu. Potężne istoty, z których każda ma swoje Królestwo w innym wymiarze, do których trafiają wyznawcy po ich śmierci. Przed wiekami Zapomniani Bogowie przybierali postaci śmiertelników lub zwierząt, by wędrować po Relavionie, jednak odkąd nadeszła Światłość, odeszli z tego świata. Wciąż mają wielu wyznawców, którym ofiarowują swoją moc – a przynajmniej tak twierdzą gorliwi wierzący. Inni sądzą, że Zapomniani Bogowie odeszli na zawsze lub zniknęli i nic po nich już nie zostało.

Bóstwa:

.

Cernunnos

Bóg natury, opiekun puszcz i lasów, i naturalnego porządku życia, śmierci i odrodzenia. Wyznawany przede wszystkim przez druidów, którym użycza swojej mocy. Przedstawiamy jest jako mężczyzna z porożem; według legend, właśnie w tej formie był widziany po raz ostatni.

.

Aradia

Bogini księżyca, nocy i magicznych arkanów. Według legend, to właśnie Aradia obdarzyła wybranych ludzi magicznymi umiejętnościami i nauczyła ich, jak z nich korzystać. Najczęściej przedstawiana jest jako niezwykle piękna kobieta w srebrzystej szacie, o czarnych, długich włosach, choć znane są też wizerunki znacznie bardziej upiorne. Bez względu jednak na wygląd, bardzo często Aradii składane są krwawe ofiary, w zamian za które ma obdarzyć swoich wyznawców większą mocą.

Organizacje

Płomień Światłości

Według wierzeń ludzi, Światłość jest energią, która tchnęła życie i świadomość w każdą rozumną istotę. Jako byt doskonały nie ma formy, a wśród swoich wyznawców jest przedstawiane jako biały płomień. W całej historii ludzkości Światłość kilkukrotnie zstępowała na ziemię, przejmując ciało dowolnej wytrzymałej istoty i zmieniała bieg historii, tocząc boje z Zapomnianymi Bogami. Po każdym ze Zstąpień po Światłości pozostawał Artefakt. Jeden z nich, Srebrny Łuk, znajduje się w Verton w Świątyni Światłości. Jest nieustannie pilnowany przez Strażników Artefaktu.

Na czele Płomienia stoi Mówca, który ofiarowuje swoją wolę i ciało Światłości. Na Mówcę wybierana jest osoba, która gotowa jest stać się Naczyniem w razie, gdyby bóg miał znów zstąpić na ziemię. Najliczniejszą grupą oddaną Światłości są Strażnicy Światłości zajmujący się przede wszystkim tępieniem herezji i wiary w Zapomnianych Bogów.

Członkowie:

Amren Kovacs

Krąg Cernunnosa

Najbardziej gorliwi wyznawcy Cernunnosa, a jednocześnie strażnicy dawnej wiary i naturalnego porządku zrzeszeni są w Kręgu Cenrunnosa. Jedynie ci druidzi mają dostęp do najbardziej tajemniczych i mrocznych arkanów swojego bóstwa, które zapewniają im władzę nad leśnymi stworzeniami i roślinami, a także mogą zbliżyć się do wodospadu Larmes. Sprawują władzę w Enklawie Druidów, którą opuszczają niezwykle rzadko i egzekwują surowe prawa, za których złamanie bardzo często grozi śmierć; tą najbardziej okrutną, owianą wręcz legendą, jest spalenie żywcem w wiklinowym olbrzymie. Na czele Kręgu stoi Cyran, stary, niewidomy druid, który wciąż pozostaje najsilniejszym z nich wszystkich i żywi największą nienawiść do ludzi.

Członkowie:

Amren Kovacs

Sabat Diweddar

Większość wiedźm i czarownic podlega pod sabat, na którego czele stoi Isobel, w której niektórzy upatrują się czasem awatara samej Aradii. Choć jest już wiekowa, wciąż zachowuje młodzieńczy wygląd i bystrość umysłu, przez którą krążą plotki, że Isobel potrafi czytać w myślach. Sabat pilnie, niemal zazdrośnie, strzeże Starych Ksiąg, w których zgromadzona jest wiedza o świecie przed nastaniem Światłości, a także zapewnia ochronę czarownicom i wiedźmom prześladowanym przez Światłość w zamian za regularnie składane ofiary (również w złocie). Wiedźmy i czarownicy poza Sabatem nie mają dostępu do najpilniej strzeżonych Ksiąg i zaklęć, nie mogą również liczyć na ochronę – są zdani sami na siebie.

Członkowie:

Amren Kovacs

Czarne Ostrza

Działająca w szarej strefie organizacja zrzeszająca złodziei, szpiegów, morderców i wszystkich tych, dla których złoto ma większą wartość niż moralność. Zajmują się przemytem broni, narkotyków, polowaniami na Naznaczonych, a także wszystkim tym, czym inni nie chcą brudzić sobie rąk, ale mają wystarczająco dużo złota, by zapłacić za usługę. Wiele istniejących jeszcze interesów w Verton i Białym Porcie płaci Czarnym Ostrzom za ochronę (często również przed nimi samymi), a także pozyskuje od nich towary, których nie dałoby się zdobyć legalną drogą. Rada Dwunastu przymyka oko na działalność Czarnych Ostrzy, ponieważ sami korzystają z ich usług.

Na czele Czarnych Ostrzy stoi bliźniacze rodzeństwo: Logan i Leigh, mężczyzna i kobieta w średnim wieku, znani ze swojej bezwzględności. Rekrutację do Ostrzy przeprowadzają osobiście, a za zdradę Leigh własnymi rękami wymierza karę śmierci – podobno bardzo to lubi.

Członkowie:

Amren Kovacs